ანოტაცია: ფიქრი ქსოვს სხეულს თუ სხეულს ბადებს ფერების ალქიმია? სხეული თითქოს მანამდეა სხეული, სანამ ფერები ,,თამაშობენ ამ სხეულობანას" - აი, ბავშვები რომ თამაშობენ მეფობანას ან სახლობანას. პირველადი სიტყვა, როგორც სხივი, წარმართავს ამა თამაშს და ფერთა სიმფონიად აქცევს მას. ადრეულ ასაკში ხშრად აღვიქვამთ საგნებს, როგორც ფერთა თამაშს, თმცა კი შემდეგ ეს შთაბეჭდილება თანდათან ფერმკრთლდება და ,,უფროსული" გამოცდილებაც სოციალურ სიცხადეთა პროკრუსტეს სარეცელზე განთავსებითბავშვურ ინტიუციებს სდევნის.