ანოტაცია: …მემარცხენე-ლიბერალი მწერლები, უხალისოდ რომ აღიარებენ ერს სოციალურ სწრაფვად ან პოლიტიკურ მიზნად, ხანდახან განასხვავებენ ნაციონალიზმს „პატრიოტიზმისაგან“ – უძველესი სიქველისაგან, რომაელები რომ აქებდნენ და მაკიაველიც, ვინც პირველმა შექმნა სეკულარული იურისდიქციის თანამედროვე ისტორია; პატრიოტიზმიო, ისინი ამტკიცებენ, მოქალაქეთა ერთგულებაა და საძირკველი „რესპუბლიკური“ მთავრობისა; ნაციონალიზმი კი საერთო მტრობაა უცხოსადმი, შემოჭრილისადმი, „გარეშესადმიო“.