ანოტაცია: ამ წიგნში ოშო ლაპარაკობს ღმერთზე, როგორც რაღაც პოტენციალზე. ეს პოტენციალი ჩადებულია თავად ადამიანში, როგორც გარკვეული მდგომარეობა, რომელიც მასში უნდა რეალიზდეს. ლაპარაკობს მდგომარეობაზე, როგორც ჭეშმარიტების გაცნობიერებაზე, როგორც სამყაროს შემეცნებაზე მის მთლიანობას და ურთიერთკავშირში, სიყვარულის მდგომარეობაზე, როგორც სამყაროსთან ჰარმონიულ შესვლაზე, მდგომარეობაზე როგორც ცხოვრების პირველწყაროს ცოდნაზე, რომლისგანაც გამოვიდა სამყარო და თავად ამ წყაროს ყოფიერებაზე...