ანოტაცია: ოთარ ჩხეიძის ტრილოგია XX საუკუნის 90-იანი წლების მხატვრული მატიანეა. მიუხედავად იმისა, რომ მეტისმეტად რთული იყო "მოთვინიერებული მწერლობის" ჩარჩოებიდან თავის დაღწევა და მართალი გზის გაკაფვა, მწერალი არ გატყდა და როგორც ილია ჭავჭავაძის სულიერმა მემკვიდრემ იღვაწა მრწამსით: "დროზე მაშინ ითქმის, როცა გიკრძალავენ". ნესტან ფიფიას მონოგრაფიაში კარგადაა წარმოჩენილი ოთარ ჩხეიძის შემოქმედებისა და მისი მწერლური თუ მოქალაქეობრივი პოზიციის მნიშვნელობა.