ანოტაცია: გურამ მეგრელიშვილის მწერლური (და, რასაკვირველია, ადამიანური) ეთიკა გულზე მუშტის მცემელი და თითის მქნეველი მორალისტის პოზიციებს სრულებით გამორიცხავს, საკუთარი გამოცდილებით იწყებს, „ადამიანურ“ დისკურსებს არჩევს: „ამას წინათ მეგობრებთან ერთად ლუდს ვსვამდი და რატომღაც სამოქალაქო აზრის არქონაზე ჩამოვარდა საუბარი“ – ასე, სასხვათაშორისოდაა დაწყებული მისი საუბრები.