ანოტაცია: „გიორგი ხარაიშვილის მოთხრობები მძაფრად ატმოსფერულია – თითქოს თვალები დახუჭეთ და ერთიანად გადაეშვით სივრცეში, რომელიც თან საშიშია, მაგრამ თან საოცრად მომნუსხველი. შეიძლება ეს ცივი ჰაერი ოთახში ნელ-ნელა იგრძნოთ და ავეჯსაც თითქოს შეუმჩნევლად დაედოს მკვდრისფერი.ავტორის მრავალმხრივი განათლება ყველაფერში იგრძნობა: პერსონაჟების სახელებში (რომელთა არჩევანიც შეიძლება მინიშნებაც იყოს), ფაბულაში, თხრობის სტილში… მე მაინც ყველაზე მეტად ფარული იუმორი მომწონს...'' - ქეთი დიასამიძე.