ანოტაცია: ბესიკ ლაგვილავა დროის ფენომენს უკვირდება, მის უცნაურობასა და ამოუხსნელობას, მის გარეგნულ სიმდორესა და შინაგან სისწრაფეს, წუთის ხანგრძლოვობასა და წუთისოფლის ხანმოკლეობას, ტარიელ ჭანტურიას მახვილგონივრული სტრიქონისა არ იყოს, უკვირდება და ანალიტიკურადაც განსჯის, განსჯის და სწორედ მას აქცევს მთავარ ძარღვად კომპოზიციური აღნაგობისა. მიცვალებულები არაერთ მწერალს აულაპარაკებია, აჩრდილები არაერთ მწერალს გამოუხმია ამბავთა უშუალო მონაწილეებად და ...