ანოტაცია: დადიოდა პატარა გოგო და ,,პატარ-პატარა ემოციების კორიანტელი დაჰქონდა გულით".,მაშინ არ ვიცოდი,რა მოულოდნელობებით დამატყდებოდა თავს ცხოვრება,თუმცა ვცდილობდი,მეპოვა მზით განათებული მხარე. და ასე, მზით განათებულ მხარეს ეძებდა მაშინაც,როცა საქართველოში ძლივს დასმული სწორი,სასიკვდილო დიაგნოზით გულდამძიმებულმა მთელი ღამე გულსაკლავი,ჩუმი ცრემლებით დაატირა ახალშობილი შვილის საწოლს...მერე ცდილობდა (და ახლაც ასეა)შეჩვეული ცრემლი გულში ჩაესვა დროდადრო რომ მხოლოდ საკუთარი თავისთვის მოეძებნა...