ანოტაცია: რაც უფრო ღრმად შეჰყვები რომანის მდინარებას, მით უფრო რწმუნდები, რომ სიზმრებს მიჰყვები – აფორიაქებულს, დანოტიოვებულს ალაგ ცრემლით, ალაგ ჟინიანი ვნებით. ცივი პრაგმატული გოლდე, გაბახებული ბახა, ქალაბიჭა რონინა, კალთამადლიანი მადლია, მასავით ადრე დაქალებული ეთერი, მძვინვარე ასანა... ერთმანეთში ირევიან მათი ლანდები, დაუსრულებლად მოგზაურობენ დროში და მერე ილექებიან კელის არეულ გონებაში.