ანოტაცია: „ადამიანად ყოფნის სევდა, რომელიც მთელი ცხოვრება მაწუხებდა, უფრო და უფრო მომეძალა. ასე მგონია კლდიდან ვვარდები, როგორც შემოდგომისას ხეს - მოწყვეტილი ფოთოლი, რომელიც სასიკეთოს არაფერს ელოდება. არ შეუძლია მოკვდეს, შეიგრძნოს ბედნიერება. ადამიანი ბედნიერებისთვის არის მოვლენილი, თუმცა რაც უნდა ბევრი მიიღოს ცხოვრებისაგან, ყოველთვის იქნება რაღაც, რაც სინანულს მოჰგვრის. სწორედ ამიტომ მებრალება, სწორედ ეს გრძნობა იწვევს თანაგრძნობას...“
ქართული პროზა 
კატეგორიები
