ანოტაცია: ლიტერატურული თამაშით – სილაღითა და პარადოქსულობით, ღიმილითა და ტკივილით – აღვსილა ამ ორიგინალური სამყაროს კონტურები და ეს მანერა თხრობისა წიგნისმიერიცაა და სულიდან ამოზრდილიც. დებიუტანტი პროზაიკოსები ხან მხოლოდ თავიანთ იმპულსებს მიენდობიან ხოლმე და ხანაც მხოლოდ წიგნისმიერ შთაბეჭდილებებს, რითაც ცალმხრივი ხდება მათი მონათხრობი. ელენე ჯანელიძესთნ კი ეს ყოველივე მოხდენილად შერწყმულა და ამით აღწევს იმ ექსპრესიულობას, რაც მის პირველ წიგნს უდავოდ გამორჩეულს ხდის.