ანოტაცია: "იმ ჟამს, როცა ყველანი შევიკრიბებოდით და ვნახავდით იმას, იმ ერადერთს, ვის ნახვასაც აუტანელი მღელვარებით ვესწრაფოდით და გვეგონა, რომ უმისოდ სიცოცხლეს ფასი არ ჰქონდა. არც დღეობას ჰქონდა ფასი, თუ ის იქ არ იყო. მაგრამ თუკი ის იქ იყო და გაგიღიმებდა, ან რაიმე სასიამოვნოს და იმედისმომცემს გეტყოდა, ან სახლამდე მიგაცილებინებდა თავს, თავბრუდახვეული ბრუნდებოდი შინ ბნელი, ცარიელი ქუჩებით და შენზე უბედნიერესი კაცი მეორე არ გეგულებოდა, ეს ბედნიერება კი რამდენიმე დღე ხალისს გმატებდა, გცვლიდა...."
ქართული პროზა 
კატეგორიები
