ანოტაცია: ილია ჭავჭავაძე ბრძანებდა: "ერი თავის გმირებში ჰპოულობს თავის სულსა და გულსა, თავის მწვრთნელსა, თავის ღონეს და შემძლებლობას, თავის ხატსა და მაგალითს. ამიტომაც იგი ზოგს იმათგანს წმინდანების გვირგვინითა ჰმოსავს და ჰლოცულობს. ზოგს დიდ-ბუნებოვანობის შარავანდედითა, და თაყვანსა სცემს სასოებით და მადლობითა. ამიტომაც საჭიროა იმათი ხსოვნა, იმათი დაუვიწყარობა". ეს წიგნიც ეძღვნება და მოგვითხრობს სწორედ იმ გმირებზე, რომლებიც ეწამნენ და სიცოცხლე შესწირეს_მამულს, ენას, სარწმუნოებას.