ანოტაცია: მოთხრობა არის კაცზე, ექიმ ფიგაროზე და მის ჭიდილზე საკუთარ თავსა და სულში.
ფიგარო მეტად კეთილშობილი ადამიანი გახლდათ და ბევრი მეგობარიც გააჩნდა იქამდე, ვიდრე ერთ დღეს, უცაბედად, თავის ნაცვლად ფიკუსი არ წამოეზარდა.
თავდაპირველად, ფიგარო ფიკუსს ვერ ხედავდა, თუმცა “მეგობრები” არწმუნებდნენ მის არსებობაში, ვიდრე თავად ფიგარომაც არ იხილა და დაიჯერა.ფიგარომ ფიზიკური თავი დაკარგა, მაგრამ სული იპოვა. ნიღაბი ჩამოიხსნა, თუმცა რამდენად შეეგუებოდა საზოგადოება უნიღბო ადამიანს?