ანოტაცია: ,,ვანო ჩხიკვაძის ნაწერს როცა ვკითხულობ, ლექსი იქნება ეს თუ მოთხრობა, ჩემში მუდამ რაღაც მშობლიური იღიძებს, ერთხელ უკვე განცდილი და მისი ნაწერით კვლავ ამოტივტივებული. მე ვხედავ ქართლს, მე ვხედავ იმ ადამიანებს, რომლებიც ჩემთვის ასე მშობლიურნი და ასე მახლობელნი არიან. მე ვხედავ იმ გარემოს, იმ სოფლებსა და იმ უპატრონო ნასოფლარებს, სადაც მისი სიტყვებითვე რომ ვთქათ, უკუნ ღამეებში ჩვენი წიპართა ლანდები ჩამუხლულან ფარღალალა, მოჩვენებასავით აყუდებულ, ჩამონგრეულ კედლებთან"... - გივი გეგეჭკორი.