ანოტაცია: ზაურ გერგედას პოეზია ექსპრესიული, მტკივნეული რეფლექსიის გამოძახილია. მასში მკაფიოდ აქცენტირებული მოქალაქეობრივი პოზიცია არქეტიპულ შრეებსაც იტევს და მითოსურ სივრცეებში გაფენს თანადროულ ვნებებს და ტკივილებს, გაისმის კოლხური ფოლკლორის პოლიფონია, რომელიც ამ პოეზიას რიტუალურ იერსაც სძენს.