ანოტაცია: რუსუდან კაიშაური არ არის პოეტი,რომელიც თავის განცდებს ლავასავით გადმოგაფრქვევს თავზე.მას სჭირდება ერთგვარი ბრძმედი,რომელიც ამ ლავას ინტელიგენტური თავშეკავების დონემდე გაანელებს.ეს წიგნი ნამდვილი მოვლენაა ქართულ პოეზიაში,რომელიც ძალიან დიდ ადამიანურ გამოცდილებებს გვაზიარებს,უპირველესად კი იმას,როგორ ცოცხლდებიან და იძენენ მნიშვნელობას პატარა საგნები შენს პატარა,მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვან სამშობლოში - გიორგი ლობჟანიძე.