ანოტაცია: „ნათია გიორგაძის პოეზია სამყაროში მოხეტიალე სულის თავგადასავალია. ამ უცნაურ, „მოზაიკურ ეპოსში“ იცვლება დინამიკა, ტემპორიტმი, ატმოსფერო, მაგრამ არ იცვლება ვნება – ხეტიალის, მოგზაურობის და მოძრაობის. ყოველი ბგერა, ყველა სიტყვა დამუხტულია მაშინაც კი, როცა ის გარინდების ილუზიას ქმნის. შესაბამისად, კრებულს ზუსტი სათაური აქვს – „ხმის მატარებელი“. მასში სამყაროს ყველა ჩქამია მოგროვილი, რაც პოეტის გულისყურს სწვდება.