ანოტაცია: "ერთმა პატარა ბიჭმა, გიორგიმ, სანამ ლაპარაკს დაიწყებდა ჯერ ხატვა ისწავლა. მერე დიდხანს, დიდხანს ელაპარაკებოდა დედას ნახატებით.დედას კი ხატვა არ შეეძლო, სამაგიეროდ, ამბების მოყოლა უყვარდა. ჰოდა, ასე დაიწერა ეს წიგნი, რომელიც ყველა დედასა და შვილზეა, რომლებიც ერთმანეთთან სალაპარაკო ენას ეძებენ". - დიანა ანფიმიადი