ანოტაცია: „მეც კარგი ვინმე ვარ, რა! მეგონა, ერთმანეთს გავიცნობთ, წავისაუბრებთ-მეთქი, მაგრამ... საწყალი, ოხრავდა, თან თავზე ისვამდა ხელს. - ძალიან დიდ ბოდიშს გიხდი. ნამდვილად არ მინდოდა შენი შეშინება. ან რისი გეშინია, შენ ხომ დიდი და ღონიერი ხარ. ერთი თითი რომ დამაჭირო, იმწამსვე გამსრეს. - ვინ ლაპარაკობს? - წამოიკნავლა ლევამ. - ეს მე ვარ, უსახელო ტარაკანი ფონ გავრიუკა, ამავე სახლის მკვიდრი. - ტა-რა-კა-ნი?!"
ზღაპრები 
კატეგორიები
