ანოტაცია: მონოგრაფიის მთავარი მიზანია ვაზისა და ღვინის მრავალსაუკუნოვანი ქართული კულტურის მითოსური და რელიგიური საწყისების ძიება. ქვევრში ღვინის დაყენების ქართული წესი და, ზოგადად, ქართული სუფრის ტრადიცია, რომელიც ღვინის მიღების სარიტუალო ხასიათს ავლენს, ქართველთა სულიერი კულტურის უცხადესი გამოვლინებაა. მას მსოფლიოში ანალოგი არ მოეძებნება. ამ კულტურის განვითარების ყველა საფეხურზე ვაზი როგორც ხე სიცოცხლისა ქართველთათვის ღმერთთან ზიარების წყარო იყო.