ანოტაცია: წინამდებარე ესეი წარმოადგენს ღრმა რეფლექსიას ადამიანის სამყაროსგან გაუცხოების და, ზოგადად, უცხოობის ფენომენისა და უცხოს ხატსახის შესახებ. ავტორი ამ თემის გარშემო ერთმანეთს ადარებს ისლამურ და დასავლურ თვალთახედვას, მოაქვს ნიმუშები სხვადასხვა ჟანრისა და ეპოქის პოეზიიდან და მისტიკური ტექსტებიდან. ირკვევა, რომ უცხოობის განცდა ადამიანის ძირითადი მდგომარეობაა, მაგრამ ისმის კითხვა, როგორ შეიძლება მისი გადალახვა ან თუნდაც მისი დროებით დაძლევა?
ესეისტიკა 
კატეგორიები
