ანოტაცია: ეს წიგნი სახლებზეა, სადაც იატაკი ჭრაჭუნობს და ქარის დაბერვაზე ერთმანეთში იხლართებიან მოიისფრო ფარდები. სახლები დგანან და დგანან, ჩვენ კი გვგონია, რომ გავიქცევით, გადავიკარგებით და აღარასდროს დავბრუნდებით. გადავეჩვევით სახლებს, რომლებიც ხმებისა და მოგონებების მძევლებად გვაქცევს. ამ სახლებშია ჩვენი სიცილი და გულისაჩუყება. აქ ნაწილებად ვიშლებით და მერე ისევ ვმთლიანდებით. ხან სულმოუთქმელად ავირბენთ კიბეს, ხან საბრალოდ მივჩანჩალებთ, რომ ქურთუკები მოვისროლოთ და ჩვენივე საკუთარ თავებად ვიქცეთ.
ქართული პროზა 
კატეგორიები
