ანოტაცია: „შევეცადე ამ წიგნში თავი მომეყარა იმ მოთხრობებისთვის, რომლებიც ოთხმოცდაათიანი წლების თემატიკას ეხება. ბევრს ლაპარაკობენ წლებზე, როცა მთელი თაობა დაიკარგა, მაგრამ თაობები ასე იოლად არ იკარგებიან და არც ოთხმოცდაათიანი წლების თაობა გამქრალა სადმე. უბრალოდ იმ დროის მძიმე და ნაცრისფერ ფერებში ჩვენი გმირები ცუდად შეფერილ ლანდებად ჩანდნენ. ეს იყო და ეს, ერთადერთი, რაც ადამიანებს ყველაფერზე უკეთ ეხმარება გაჭირვების გადალახვაში, იუმორის გრძნობაა.
ქართული პროზა 
კატეგორიები
