ანოტაცია: მარინა თექთუმანიძის პოეზია ერთი უწყვეტი ამბავია.ამ ამბის ფმირი ქალი მკითხველის თვალწინ იზრდება,ქალდება და პერიოდულად ისევ ბავშვდება:იმ სახე-ხატებით იწყებს აზროვნებას და მეტყველებას,რაც ბავშვ მარინას აქვს აღქმული,დანცდილი და დამახსოვრებული.წიგნის სათაურად გამოტანილი ,,თქვი,დედაკაცო!'' საკვანძო ფრაზაა მისი ლექსიდან.ეს ლექსი ერთგვარი მანიფესტი-შეძახილია ყველა იმ ქალისადმი,ვისაც ეშინია ,,განა მხეცის,განა კაცის'' - ეშინია საკუთარი ქალობის .
პოეზია/პოემა/პიესა 
კატეგორიები
